2023-09-22: De lessen van Tiergartenstrasse 4 in Berlijn

Willen we vooruitgang dan moet de zwakke eruit. We helpen de survival of the fittist een handje.
Tiergartenstrasse 4 in Berlijn

Hedenmorgen opgestaan
Met uw licht in mijn hart
Uw woorden in mijn mond
en uw leven in mijn lijf

Hoe heerlijk is uw naam
U bent waarheid en liefde
U leidt vandaag mijn weg
U houdt mij deze dag vast

Help mij Job te lezen
Doe mij alleen op U zien
voorkom in mij geredeneer
maar doe mij U omarmen

U leest mijn hart en leven
U houdt mij stevig vast
wat kan mij van U scheiden
helemaal niets en niemand

Dank HEERE voor de dag
de dag kan niet meer stuk
ik ga hem met mijn kracht
zwak maar in U zeer sterk

Job 21:13 Zij brengen hun dagen door in voorspoed, en in vrede dalen zij in het dodenrijk neer.

Hebreeën 7:19 maar thans wordt een betere hoop gewekt, waardoor wij nader tot God komen.

*************************************************************

De lessen van Tiergartenstrasse 4 in Berlijn

Wij staan op het monument van Tiergartenstrasse 4 in Berlijn. Nauwelijks opvallend. Als weggestopt in het denken van het volk. Niemand weet er eigenlijk van. Waar wordt het op de scholen gebracht. De Frankfurter schreef dat de Duitse geschiedenis boeken nog steeds de jongeren een schuldcomplex wil aanpraten als het over de oorlog gaat. Wat moet deze derde, wat al vierde generatie met dat aangeprate schuldcomplex? Moet er niet eens een andere benadering komen. Is het verlies van deze oorlog al niet lang genoeg als schuldcomplex aangepraat. Wat hebben deze jongeren ermee te maken. Of zit het allemaal nog zo diep.

Ze liepen toch allemaal achter Hitler aan. Het was geen dictator, het was hun Führer. Sieg Heil. Deutschland über alles. Ja toch! En de Hitlerjugend, wie wil daar niet bij horen! En de dominees in de Evangelische Kirche waren een en al enthousiasme. En dat de tegenstanders met harde hand werden aangepakt, deerde niemand.

Je moet de weg naar de vooruitgang niet blokkeren. Prachtig die autobanen, prachtig het plan voor een Volkswagen. Er is vooruitgang. Weg van de schulden belasting opgelegd na het verlies van de Eerste Wereldoorlog. Nu is het tijd voor het 1000-jarig rijk. Uitbreiding naar het Oosten en naar het Westen. Daar gaan de legers. De trots van het Duitse volk hersteld.

Toen de vrede kwam en de Duitse trots was geknakt had elk dorp wel een Invalidenstrasse. In elke gezin en familie was wel een slachtoffer, gesneuvelde te betreuren. En gehandicapten liepen er bij bosjes rond. Een vreselijke oorlog. Een ramp in Rusland. Alleen al de slag om Stalingrad vroeg vreselijk veel doden zowel aan Russische als Duitse zijde.

Geen wonder dat de haat van de Russen tot op vandaag groot is. Hoe heeft het ooit zover kunnen komen. De Wannsee conferentie was de doodsteek voor de Joden. Weg met hen. Die Juden sind unsere grösste Feinde stond al in de dertiger jaren op posters van Hitlers actieplannen. En de Wanssee conferentie zetten de treinen met zes miljoen Joden in beweging. En nooit is er één trein gestopt. Punktlich en op tijd. Alles vastgelegd. Wat een logistieke operatie.

En Joden overschaduwen de moord op homoseksuelen, zigeuners en Jehova getuigen en de slachtoffers van de ondergrondse. In Polen kwamen 300.000 om in de concentratie kampen. Denk aan Maximiliaan Kolbe die zijn leven in Auschwitz gaf voor een andere Pool. Geen wonder dat de Polen wrevel hebben als er miljoenen mensen Auschwitz bezoeken maar niet weten of willen weten dat het allemaal begon met de uitmoording van zoveel Polen.

Pas eind 1942 begonnen de Joden transporten. Je niet voor te stellen. En in Duitsland werd proefgedraaid als je het achteraf beschouwd, met het T4 programma. Gehandicapten en dementen en bejaarden werden geselecteerd en geëlimineerd. De rassenleer van Darwin, het eugenetisch denken had wortel geschoten in de Duitse Universiteiten. We moeten naar een gezond Arisch ras toe. Daar passen de zwakken niet in.

Willen we vooruitgang dan moet de zwakke eruit. We helpen de survival of the fittist een handje.

Evolutie is de dood aan de zwakken op weg naar de overwinning van de zwakken. De dood is je vriend op weg naar de vooruitgang. En dat leg je vast in leerboeken en daar pomp je de studenten mee vol, die later in politiek en samenleving het hun geleerde in praktijk brengen.

En zo kwamen de Fragenbogen, de formulieren waarop elk ziekenhuis en instelling de gezondheid van hun patiënten moesten invullen. Deze formulieren kwamen terug naar het kantoor in de Tiergartenstrasse 4 in Berlijn, waar wij nu op het gedenkplaquette staan. Een ambtenaar zette een kruisje bij die patiënten die toch wel zo ziek zwak en kostbaar waren dat ze uit de samenleving moesten worden verwijderd.

En zo ging het. De bus kwam en nam de patiënten die op deze lijst stonden mee. Zij dachten dat ze een dagje uit gingen, maar in werkelijkheid gingen ze de dood tegemoet. De uitlaatpijp werd in de bus gebogen zodat ze na een aantal uren rijden allemaal dood waren. De eerste verbrandingsovens werden gebouwd. De rook kwam uit de schoorsteen. Propaganda films werden gemaakt zoals ‘Ich klage an’, waarin fiere verpleegsters werden getoond met de opmerking dat het toch wel erg dwaas was om deze in te moeten zetten voor psychische Kranken waar toch niets meer aan te doen was.

En niemand heeft zich er tegen verzet. Het euthanasiedenken was alom aanwezig. Dit was een goede zaak. En zo werden meer dan 200.000 Duitse medeburgers vermoord in het zogenaamde T4 programma. Daarom staan we hier bij de plaquette die hieraan herinnert. Het staat er allemaal heel duidelijk op. Het is te gruwelijk om aan te denken. Maar waar wordt het nog doorverteld.

Het komt goed uit dat dit afschuwelijke programma, dat helemaal paste in het Duitse denken van die tijd weggestopt wordt in de overheersende aandacht voor de moord op zes miljoen Joden. Het is belangrijk om dit Darwinistisch, eugenetisch denken evolutionistisch denken dat hieraan ten grondslag ligt voor het voetlicht te halen.

We kunnen dan wel de Universele Verklaring van de Rechten van Mens onder grote emotie op 10 december 1948 ondertekenen met ‘nie wieder’, maar ook met ‘wir haben es nicht gewusst’, maar feit is dat deze Holocaust op Duitsers Polen, Joden homoseksuelen en zigeuners en anderen geheel paste in het wetenschappelijke, politieke en maatschappelijke denken van die jaren.

Met deze Universele Verklaring op 10 december 1948 is wel geprobeerd een punt te zetten achter deze moorden, deze genocide, deze eliminatie, maar de vraag is is ook de filosofische basis onder deze vernietigingsprogramma's verdwenen. Ik heb nergens in de literatuur van die tijd aangetroffen dat ook een ommezwaai is gemaakt in dat denken.

Erger nog, niet lang daarna begon de roep te klinken vanuit het ook al voor de oorlog opgekomen feministische kamp om de baas te zijn in eigen buik. Het kind onder je hart is jouw bezit en jij mag er mee doen wat je wilt. Abortus werd een strijd en al op 22 januari 1973 na jarenlange strijd werd door het Amerikaanse Hoge Gerechtshof (Supreme Court) bepaalt dat een ongeboren vrucht geen mens was en met een latere beslissing tot aan de geboorte grens.

En zo gaat het wereldwijd. 50 miljoen per jaar. In Nederland al meer dan 1 miljoen. En elke werkdag 115 meer. Met een ongeëvenaarde agressie. Nu al meer dan één miljard totaal. Elke hartslag sterft ergens op de wereld een kind door abortus. Zie www.numberofabortions.com Er woedt een derde wereldoorlog in de moederschoot. Nu al meer dan 40 jaar lang.

Als medisch vaststaat dat een ongeboren baby een medemens is en we vandaag meer dan ooit elke vorm van discriminatie willen uitsluiten dan is abortus discriminatie en zal moeten worden gestopt. Maar niets daarvan. Het eugenetisch, evolutionistisch, materialistisch denken doortrekt de gehele samenleving.

En na een Wet afbreking zwangerschap in Nederland kreeg je een euthanasie wet en  discussie over embryoselectie. Alleen het woord ‘selectie’ zegt genoeg. Het is uitermate belangrijk om deze historische filosofische wetenschappelijke lijnen naar voren te halen inclusief de praktische implicaties van dit denken op het terrein van het leven, of eigenlijk op elk terrein van het leven.

De poorten van Auschwitz staan nog wagenwijd op als dag in dag uit de treinen met de ongeboren baby’s aankomen met hun moeders die op het selectie platform worden ontdaan van hun kinderen die linea recta naar de vuilniscontainers gaan, nadat ze van hun waardevolle verhandelbare lichaamsdelen zijn ontdaan.

De moeders worden met muziek uitgelaten voor hun goede dappere daad, niet beseffend dat ze de rest van hun leven met een moord op hun geweten moeten blijven lopen. Gruwelijk ja, maar wie zich wil verdiepen in de werkelijkheid van abortus zal niet anders kunnen concluderen dat abortus eigenlijk nog erger is dan de Holocaust zoals twee post abortus vrouwen zeiden toen ze voor de vitrine met de kinderschoentjes stonden in Auschwitz, om te beseffen dat zij hun abortussen zelf hadden gewild, terwijl de Joden gedwongen werden en de dood ingejaagd werden.

Hoe is het mogelijk dat regeringen tot de beslissing kunnen komen om het doden van hun ongeboren medeburgers wettelijk toe te staan. Wanneer komt het moment van de D-day voor de abortus Holocaust. Met abortus is het geweld in de moederschoot geïntroduceerd. En dus het geweld in de samenleving. Selectie en discriminatie zijn wettelijk onderdeel geworden van onze civil society. Allen met hart voor het leven en liefde voor de naast moeten zich verenigen.

Abortus is een misdaad tegen de menselijkheid. Bij het International Court of Justice in Den Haag dat deze misdaden aan de kaak stelt dient ook deze misdaad aangemeld worden; Crime against Humanity, Misdaad tegen de Menselijkheid . Meer dan één miljard slachtoffers schreeuwen om de veroordeling van hun onschuldig vergoten bloed. O HEERE help. Amen  

Job 21:1-34 Hebreeën

Naar alle artikelen