Vanmorgen 7 november 2016/22 Dagboek L.P. Dorenbos (1)
1 Koningen 11:1-13  en Lucas 11:29-54

Aan het begin van de week voor het leven

MOLOCH EN ABORTUS: Het oordeel staat vast

We moeten niet denken dat we de dans ontspringen als we God krenken en aan de kinderen komen, die Hij geschapen heeft. Vandaag zijn het de ongeboren kinderen die in de moederschoot gedood worden.

1 Koningen 11:1-13

Salomo had vele vreemde vrouwen lief. Daar moet je dus nooit aan beginnen. Je moet een vrouw zoeken die de HERE liefheeft. Daar wordt ook zoveel mee gemarchandeerd vandaag de dag. De liefde gaat voor. En dan komt de liefde voor de HERE op de tweede plaats. Wat zijn daar niet een discussies over geweest. Ja, maar hij of zij is zo lief. Ik houd van hem of haar. En het komt wel goed. Ik geloof toch en ik laat mijn geloof niet vallen. Enzovoort enzovoort. En wat een ellende is daar al niet uit voortgekomen. Het is heel belangrijk dat je over de dingen die je gelooft en denkt, dat je daar eensgezind in bent. Dat bouwt een fundament en als er kinderen komen dan wordt dat vast geklonken. Daar moet je niet te simpel over denken. Ook niet als je jong bent. Het is het allerbelangrijkste in het leven. En als ouders moet je dat je kinderen heel goed inprenten. Daar moet je met ze over spreken als ze jong zijn.

We zien in het leven van Salomo wat voor consequenties het heeft om met vree­mde vrouwen om te gaan. En wat voor vreemde vrouwen. Behalve de dochter van de Farao waren het allemaal vrouwen van de volkeren waarvan de HERE gezegd had dat ze die volkeren voor hen uit moesten drijven als ze in het land kwamen. Dat hadden ze dus niet gedaan. En er woonden dus nog velen onder de Israëlieten die niet van het volk waren. Dat was dus ook onge­hoorzaam­heid. Want die volken zouden hen van God kunnen aftrekken. En zo is het ook gebeurd. Het is het land van God. En niet het land van die volken. En zo zien we dat Salomo zevenhonderd vorstinnen had en driehonderd bij­vrouwen! Dat is niet niks. Wat had dat nu voor zin. Hij lijkt wel een heidense koning die zijn macht en grootheid ook ten toon spreidde door de vele vrou­wen die hij had. Het was op zich al zondig om zoveel vrouwen te hebben en dan allemaal uit de heidenen. Hoeveel vrouwen had Salomo uit zijn eigen volk. Toch zeker geen honderd.

Nu was Salomo oud en zijn vrouwen voerden zijn hart mee. Ze vroegen hem om te mogen offeren aan hun eigen goden. Kennelijk had hij al die jaren geen kans gezien om hen van hun eigen afgoden af te halen. Hij had hen hun gang laten gaan, behalve dat ze aan hun goden offerden. Maar nu liet hij zich mee­voeren en gaf hen toestemming. En zo zien we dat Salomo de HERE niet ge­hoorzaam is geweest, zoals zijn vader David wel de geboden van God hield. En dan loopt Salomo Astarte achterna en Milkom, de afschuwe­lijke afgoden van de heidenvolken. Hij bouwde hoogten voor de gruwel van Moab op de berg ten Oosten van Jeruzalem Dat kan toch niet. Vreselijk. Hoe komt het in zijn gedachten op. En ook een hoogte voor de Moloch, de gruwel der Ammo­nieten. Zo deed hij voor al zijn vreemde vrouwen. Vreselijk. De Moloch was de afgod waar de kinderen aan geofferd werden. Ze werden in de brandende armen van de afgod gegooid waar ze gillend van de pijn stierven. Hoe meer gegil hoe beter. Het ging om de goden gunstig te stemmen, om vrede en wel­vaart te hebben. Hoe halen ze het in hun hoofd. Wat een vrese­lijke afgod. Dat past toch helemaal niet bij de Here God. Dat kan toch nooit goed zijn. Hoe is het mogelijk dat Salomo zo ver heeft kunnen komen. Het is verschrikkelijk. De HERE werd vertoornd op Salomo. De HERE was hem tweemaal versche­nen. Salomo was een bevoorrecht man. Hij wist het allemaal heel goed. En hij had het ook heel goed gedaan.

Wat is het toch belangrijk om dicht bij het woord van God te blijven. Je moet het steeds weer opnieuw lezen en herlezen. Je moet het indrinken. Je moet het je eigen maken. Je moet niet links en je moet niet rechts gaan. Het is de HERE een gruwel als je van Hem afwijkt. En dan komt de hele eenvoudige maar har­de conclusie: Salomo, om­dat je niet in acht genomen hebt de geboden, die ik je vader David geboden had en die jij ook hebt gehoord, omdat je ongehoorzaam bent geweest, zal ik je de zegen afnemen. Ik zal het koninkrijk van je af­scheuren. Ik zal het ter wille van uw vader David niet tijdens uw leven doen maar tijdens het leven van uw zoon. Evenwel zal Ik niet het gehele koninkrijk afscheuren: twee stam­men zal Ik aan uw zoon geven, ter wille van mijn knecht David en ter wille van Jeruzalem dat Ik verkoren heb. Vreselijk. Nog maar net op pad en nu dit vreselijke oordeel. Kun je het je voorstellen.

We hebben te maken met een heilig God. En wat doet zijn volk. Ze vallen keer op keer van Hem af. Wat is de tegenstander van God toch machtig. Steeds op­nieuw is de tegenstander van God bezig om ons van Hem af te trekken. En dat kan heel ver gaan. Dat zien we hier. Vreselijk. Kinderen offeren aan de Mo­loch. Dat is het ergste wat je je kunt bedenken. Daar is niets meer tegen te doen. Dan komt het oordeel. Dan is het oordeel er al. En dan wordt zelfs het rijk gescheurd. Ze hebben alles moe­ten doen om het land te veroveren. En al met de tweede koning wordt het rijk gesplitst. En er blijft maar een stam over voor de erfopvolging, ter wille van zijn knecht David. En dat omdat God aan Abraham heeft beloofd dat de Mes­sias zou komen en op de troon zou zitten. Dat blijft onwankelbaar staan. Het is waar. Het is een eeuwigdurende belofte. Dat zien we keer op keer. Daar moe­ten we niet aan tornen.

Hoe wordt daar niet aan getornd, want de beloften voor Israël zouden overge­gaan zijn op de kerk. Voor Israël zouden geen belof­ten meer zijn. Maar dat slaat nergens op. Lees het zelf maar na. We moeten dicht bij de verordeningen en de inzettingen van God blijven. Wat een tragiek. Wat een ellende. Wat een zegen om te blijven bij het woord van God.

We moeten niet denken dat we de dans ontspringen als we God krenken en aan de kinderen komen, die Hij geschapen heeft. Vandaag zijn het de ongebo­ren kinderen die in de moederschoot gedood worden. Dat kan niet. Dat is vre­se­lijk. Dat is gruwelijk. Daar moeten we niet aan toe geven. En dat is het oordeel dat vandaag over ons land en over ons volk gaat. We vermoorden de kinderen en ruimen de zwakkeren op. Dat neemt God niet. Het zijn de kernge­boden uit de tien geboden. Daar komt het oordeel op. Vast en zeker. Daar kun je zeker van zijn. Daarom heeft het oordeel dat nu over ons land gaat, ook alles te maken met de moord op de kinderen. En de wereldwijde dramatische ontwikkelingen hebben ook alles te maken met het feit dat er wereldwijd 50 miljoen kinderen per jaar door abortus worden gedood. En wat te doen met alle kinderen die gemarteld en misbruikt worden. Het is toch vreselijk. Daar­om kan niet anders dan het oordeel over komen. Daar moeten we in het licht van het oordeel over de daad van Salomo niet te licht over denken. Dat is vast en zeker. Dat gaat gebeuren We zien het gebeuren.

Bekeert u tot de Here God, dan zal er verademing en verandering kunnen optreden. Zo niet, dan komt het oordeel.