De straf van God op het offeren van de kinderen aan de Moloch en Abortus staat vast.
De straf van God op het offeren van de kinderen aan de Moloch en Abortus staat vast. Haast u en bekeert u.
Koning Salomo nu had behalve de dochter van Farao vele vreemde vrouwen lief, Moabitische, Ammonitische, Edomitische, Sidonische en Hethitische, behorende tot die volken, van wie de HEERE tot de Israëlieten had gezegd: gij zult u met hen niet inlaten, voorwaar, zij zouden uw hart meevoeren achter hun goden; haar hing Salomo met liefde aan. En hij heeft als vrouwen gehad zevenhonderd vorstinnen en driehonderd bijvrouwen; en zijn vrouwen verleidden zijn hart.
Het geschiedde namelijk, toen Salomo oud geworden was, dat zijn vrouwen zijn hart meevoerden achter andere goden, zodat zijn hart de HEERE, zijn God, niet volkomen was toegewijd gelijk dat van zijn vader David. Zo liep Salomo Astarte, de godin der Sidoniërs achterna, en Milkom, de gruwel der Ammonieten, en Salomo deed, wat kwaad was in de ogen des HEEREN, en hij volgde de HEERE niet volkomen, zoals zijn vader David.
Toentertijd bouwde Salomo een hoogte voor Kemos, de gruwel van Moab, op de berg ten oosten van Jeruzalem, en voor Moloch, de gruwel der Ammonieten. Hetzelfde deed hij voor al zijn vreemde vrouwen, die reukoffers en slachtoffers aan haar goden brachten (1 Koningen 11:1-8)
Derhalve werd de HEERE vertoornd op Salomo, omdat zijn hart zich afgewend had van de HEERE, de God van Israël, die hem tweemaal verschenen was, en die hem te dezer zake geboden had geen andere goden na te lopen; maar had niet in acht genomen wat de HEERE geboden had (1 Koningen 11:9-10).
Toen zeide de HEERE tot Salomo: omdat het zo met u gesteld is, dat gij mijn verbond en mijn inzettingen, die Ik u geboden had, niet in acht genomen hebt, zal Ik voorzeker het koninkrijk van u afscheuren en het uw knecht geven. Maar bij uw leven zal Ik dat niet doen, ter wille van uw vader David; uit de hand van uw zoon zal Ik het u afscheuren. Evenwel zal Ik niet het gehele koninkrijk afscheuren, één stam zal Ik aan uw zoon geven ter wille van mijn knecht David en ter wille van Jeruzalem, dat Ik verkoren heb
(1 Koningen 11:11-13).
Straf op het offeren aan de Moloch
Wat een straf op afgodendienst en het offeren van de kinderen aan de Moloch en andere afgoden. Het rijk wordt in tien en in twee stammen gesplitst. Gods uitverkoren volk in zijn uitverkoren land al onder de tweede koning gestraft. Als je aan de kinderen komt kom je aan God. Wie onschuldig bloed vergiet, diens bloed zal vergoten worden. Salomo, Salomo, God heeft je zo gezegend, God heeft het zo duidelijk aan je bekend gemaakt. Hoe is het mogelijk dat dit in je hart is opgekomen. Wat een tragiek. Wat een waarschuwing voor allen die na hem komen en ook voor ons vandaag nu we door abortus onschuldig bloed vergieten van zelfs kinderen in de moederschoot. De schrik slaat je om het hart. Wat een oordeel roepen we over ons af.
Gods straf op doden van kinderen in de moederschoot
Als God zijn uitverkoren volk in zijn uitverkoren land zo zwaar straft, omdat zij hun kinderen aan de Moloch offeren, hoe zal Hij ons dan niet straffen om de gruweldaden die wij doen, nu 50 miljoen ongeboren kinderen elk jaar wereldwijd in de moederschoot gedood worden en nu totaal al meer dan een miljard. In eigen land nu al een miljoen! En elk jaar komen daar in ons land meer dan 30.000 bij.
God had het nadrukkelijk gezegd in Leviticus 18 waar hij een opsomming geeft van de geboden om een seksueel rein leven te leiden. In vers 21 zegt God:
En gij zult geen van uw kinderen overgeven, om het aan de Moloch te wijden, opdat gij de naam van uw God niet ontwijdt. Ik ben de HEERE. (Leviticus 18:21)
En direct daarop volgt in Leviticus 19 vers 22:
En gij zult geen gemeenschap hebben met een die van het mannelijk geslacht is, zoals men gemeenschap heeft met een vrouw: een gruwel is het. (Leviticus 19 vers 22)
En de straf daarop wordt genoemd in Leviticus 20:1-5:
Ieder die zijn kinderen aan de Moloch geeft, zal zeker ter dood gebracht worden: het volk des lands zal hem stenigen
(Leviticus 20:1).
Het offeren van de kinderen aan de Moloch is demonie, de boze geesten worden gediend. Abortus is vandaag het offeren van de kinderen aan de demonen. Het is afgodendienst. We worden dan ook opgeroepen om ons niet met occultisme, demonen, waarzeggende geesten en abortus in te laten (Leviticus. 20 vers 6).
Heiligt u dan, en weest heilig, want Ik ben de HEERE, uw God (Leviticus 20:7).
Salomo had het dus kunnen weten toen zijn heidense vrouwen hem verleidden door toe te laten hun kinderen aan de Moloch te offeren. Er is maar één weg terug zoals de HEERE God aan Salomo had duidelijk gemaakt in het gebed bij de inwijding van de tempel: “dat mijn volk waarover mijn naam is uitgeroepen, zich verootmoedigt en zij bidden en mijn aangezicht zoeken en zich bekeren van hun boze wegen, dan zal Ik uit de hemel horen, en hun zonde vergeven en hun land herstellen.
Thans zullen mijn ogen geopend zijn, en zullen mijn oren luisteren naar het gebed te dezer plaatse” (2 Kronieken 7:14, 15)
Kom je aan de kinderen dan kom je aan God
Op het offeren van de kinderen aan de afgod Moloch, op het offeren van de kinderen aan abortus komt God met zijn oordeel. Kom niet aan de kinderen, want dan kom je aan God. Kinderen worden aan het hart van God geboren. Ze zijn naar zijn beeld geschapen. Wie haalt het in zijn hoofd om deze kinderen van God te roven. In de Moloch afgodendienst door ze in de brandende armen van het afgodsbeeld levend te verbranden en vandaag door ze zelfs al in de moederschoot, voor hun geboorte wreed te vermoorden. Wie heeft ooit zoiets gruwelijks kunnen bedenken om deze weerloze ongeboren kinderen onder het hart van de moeder, waar ze zich toch het veiligst zouden moeten weten, te doden. Jezus herhaalt in Mattheüs 18:6:
Maar een ieder, die een dezer kleinen, die in Mij geloven, tot zonde verleidt, het zou beter voor hem zijn, dat een molensteen om zijn hals was gehangen en hij verzwolgen was in de diepte der zee. Mattheüs 18:6
Abortus eind(s)t(r)ijd oordeel
Abortus is dan ook geen ethisch onderwerp waar je een bepaalde mening over kunt hebben om vervolgens over te gaan tot de orde van de dag. Alleen een radicaal afwijzen en afschaffen van abortus zal ons kunnen redden van het komende oordeel. Want het oordeel staat vast. En we halen het zelf over ons heen als we ons over abortus niet radicaal uitspreken. En het oordeel komt snel.
Salomo heeft het geweten. God sprak het oordeel over de Moloch afgodendienst uit en het vond plaats tijdens het bewind van zijn opvolger. We kennen nu veertig jaar abortus. De agressie waarmee het wereldwijd wordt gepromoot is onvoorstelbaar. De VN en vele landen en organisaties zien abortus als hun grote prioriteit. Honderden miljoenen worden daar ingepompt. En iedere poging om op te komen voor het leven wordt hardnekkig tegengewerkt. Abortus is van een apocalyptische omvang.
Door Moloch afgodendienst Israël in ballingschap
Met Salomo kwam er een begin aan het offeren van de kinderen aan de afgod Moloch. Maar daar is het niet bij gebleven. Steeds opnieuw kwamen er koningen die ook kinderen gingen offeren aan de Moloch. De gevolgen voor het uitverkoren volk zijn desastreus. Tot op vandaag zijn de tien en de twee stammen gesplitst en over de wereld verstrooid. Na de splitsing van het rijk hebben ze voortdurend met elkaar en de omringende volkeren in oorlog geleefd. Steeds opnieuw hebben ze de afgoden gediend en hun kinderen aan de Moloch geofferd. God zond profeten, Jesaja, Jeremia en Ezechiël om hen op te roepen om zich te bekeren. Maar zij deden wat kwaad was in de ogen des HEEREN. En zij bekeerden zich niet.
In de tempelprediking van Jeremia in hoofdstuk 7 kwam het woord van de HEERE tot Jeremia:
‘Want de kinderen van Juda hebben gedaan wat kwaad is in mijn ogen, luidt het woord des HEEREN; zij hebben hun gruwel geplaatst in het huis, waarover mijn naam is uitgeroepen om dat te verontreinigen, en zij hebben de hoogten van Tofet gebouwd, die zich in het dal Ben-Hinnom bevinden, om hun zonen en dochters met vuur te verbranden, hetgeen Ik niet geboden heb en wat in mijn hart niet is opgekomen. Daarom zie, de dagen komen, luidt het woord des HEEREN, dat niet meer gezegd zal worden: Tofet en dal Ben-Hinnom, maar Moorddal; en men zal in Tofet begraven bij gebrek aan plaats, ja, de lijken van dit volk zullen het gevogelte des hemels en het gedierte der aarde tot voedsel strekken, zonder dat iemand ze verjaagt. En Ik zal in de steden van Juda en op de straten van Jeruzalem doen verstommen de stem der vreugde en de stem der vrolijkheid, de stem van de bruidegom en de stem der bruid, want het land zal een verwoesting zijn’ (Jeremia 7:30-34).
‘Hoort dan, gij vrouwen, het woord des HEEREN, en laat uw oor in zich opnemen het woord uit zijn mond, leert uw dochters de weeklacht en elkander het klaaglied: De dood is geklommen in onze vensters hij is geklommen in onze paleizen, om uit te roeien het kind van de straat, de jongelingen van de pleinen; -Spreek, zo luidt het woord des HEEREN– zodat vallen de lijken der mensen als mest op het veld en als een garve achter de maaier, die niemand op zamelt’ (Jeremia 9:20-22).
En we weten dat wat de HEERE door de profeten geprofeteerd heeft geschiedt. We lezen in 2 Koningen 17 dat het 10 stammenrijk Israël in ballingschap is gegaan door de Assyriërs vanwege hun afgodendienst en dat zij hun zonen en dochters door het vuur hebben laten gaan (2 Koningen 17:16-17). En tot op vandaag zijn zij nooit teruggekeerd.
We lezen dat ook Juda in ballingschap gaat vanwege hun zonden. We zien opwekking onder Hizkia en de hervorming onder Josia, maar de afschuwelijke zonden door koning Manasse riepen de gramschap van de HEERE op zodat ook Jeruzalem en de tempel verwoest worden en het volk in ballingschap gaat naar Babel zoals geprofeteerd (2 Koningen 25:11).
Na zeventig jaar kwam onder koning Kores een klein gedeelte terug, zoals ook geprofeteerd, maar tot op vandaag zijn ook zij verspreid onder de volkeren. Wat een straf. Wat een oordeel.
Herstel door apocalyptisch oordeel heen
Dwars door de oordelen heen klinkt steeds de belofte van herstel. De profeten staan daar vol van. Het oordeel is onherroepelijk, maar Gods beloften houden eeuwig stand. De beloften aan Abraham, Isaak en Jacob zijn eeuwigdurend. Hij zal zijn volk terugbrengen in het beloofde land, Hij zal Juda en Israël weer tot één volk maken. De beloofde Messias is gekomen. En Messias Jezus zal terugkomen zoals Hij is opgevaren. Hij zal zijn voeten zetten op de Olijfberg. De laatste strijd zal plaatsvinden in het dal van Armageddon als alle volkeren zich zullen verzamelen om met zijn oogappel Israël af te rekenen. Maar dan grijpt God zelf in. Dat zal met een hevige eindstrijd gepaard gaan waar de profeten over spreken; waar de HEERE Jezus over gesproken heeft in de evangeliën en waarover Jezus in zijn openbaring aan Johannes in het laatste Bijbelboek Openbaring veel details heeft doorgegeven waar ook de profeten bijvoorbeeld Daniël al over geprofeteerd hadden. God volvoert zijn plan. Zijn Koninkrijk van recht en gerechtigheid is komende.
We worden opgeroepen te leven in de vurige verwachting van dat Koninkrijk.
De centrale prediking is dan ook: ‘Bekeert u want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen. De tijd is vervuld. Gelooft het evangelie’. Marcus 1:15
Als God zijn uitverkoren volk straft omdat zij hun kinderen offeren aan de Moloch dan moeten wij vandaag niet denken dat God het niet zo nauw neemt als wij de kinderen, de ongeboren kinderen offeren aan de afgod abortus. Het zou wel eens kunnen zijn dat met de abortus explosie Gods gramschap vol raakt en de eindtijd wordt verhaast. Abortus zou dan ook wel eens veel meer te maken kunnen hebben met de apocalyptische ontwikkelingen dan wij denken. De enorme wereldwijde agressie om abortus te promoten, de 50 miljoen abortussen per jaar al jaren lang en nu totaal één miljard, roept Gods gramschap en oordeel op.
De profeten toen en de profeten nu waarschuwen. In de eerste plaats zij die zeggen God te willen volgen. Maar het lijkt erop dat voor de kerk abortus geen prioriteit heeft. Het lijkt erop dat abortus voor de kerk een gepasseerd station is. Er zijn belangrijkere zaken. Maar vanuit Gods perspectief wordt bij iedere abortus Gods hart geraakt. De duivel is erop uit om God met elke abortus in het hart te raken. Als wij dan niet in beweging komen dan werken wij mee aan deze abortusramp. Het oordeel begint dan ook bij het huis Gods, als de kerk lauw blijft en zich niet inzet voor de afschaffing van abortus.
Abortus en Apocalyps in profetisch perspectief
De wereldwijde apocalyptische ontwikkelingen met steeds weer het kernpunt Israël en Jeruzalem en de Moloch/Abortus relatie zullen steeds meer duidelijk worden. Het is dan ook belangrijk om abortus te zien in profetisch perspectief. Het zijn ook de ongeboren geaborteerde kinderen die als moderne martelaren samen met de martelaren door de eeuwen heen onder het altaar roepen toen Messias Jezus het vijfde zegel opende en Johannes onder het altaar de zielen zag van hen, die geslacht waren om het woord van God en om het getuigenis, dat zij hadden.
En zij riepen met luide stem en zeiden: tot hoelang, o heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt Gij ons bloed niet aan hen, die op de aarde wonen? En aan elk hunner werd een wit gewaad gegeven, en hun werd gezegd, dat zij nog een korte tijd moesten rusten, totdat ook het getal vol zou zijn van hun mede dienstknechten en hun broeders, die gedood zouden worden evenals zij (Openbaring 6:9-11).
We leven in enerverende tijden. Met abortus in profetisch perspectief halen wij het (eindtijd)oordeel over ons. De wereld is in rep en roer. Oorlogen, rampen, terrorisme, vervolging. Als dan deze dingen gebeuren mogen we ons hoofd opheffen, want de verlossing is nabij. Het brengt de abortus problematiek in een heel ander perspectief. Niet velen nog leggen deze verbanden. Maar studie van de profeten en de parallellen met de Moloch afgodendienst openen je ogen voor verbanden die je tot nu toe nog niet zag. Als je het begint te ontdekken zijn het logische vanzelfsprekende lijnen. Het gaat immers om het vergieten van onschuldig bloed. En als je onschuldig bloed vergiet, zal ook jou bloed vergoten worden. Daarom meer dan ooit is urgent om de Bijbel te lezen, te wonen in het woord en vooral te lezen in het profetisch perspectief van de wederkomst van Jezus en de spoedige komst van zijn Koninkrijk van recht en gerechtigheid. Een beter houvast en toekomstverwachting kun je niet hebben.
L.P. Dorenbos
Naar alle artikelen